Psychotherapeutisch paardrijden en orthopedagogisch paardrijden spreken de hele mens als individu aan, in zijn interactie met de omgeving: lichaam (houding, motoriek), zintuigen (tast, reuk, zien), geest/cognitie (oefeningen), psyche/emoties (beleven) en vaardigheden.

Het paard, een sociaal dier bij uitstek, leent zich uitstekend tot het creëren van een omgeving waarin het kind zich aanvaard en op zijn gemak voelt. Hierdoor kunnen makkelijker interacties met begeleiders en andere deelnemers plaatsvinden.

Om te beginnen, kijken we naar de dieren als kudde in de wei. Als kinderen de complexe relaties in een kudde leren bekijken en interpreteren, halen ze daar niet alleen rust uit - tijdens de observatie - maar ook kennis. Ze leren kijken naar een ander levend wezen, ze leren lichaamstaal begrijpen, ze leren complexe karakters en onderlinge banden doorgronden.

Via gesprekken leren ze deze opgedane kennis projecteren op hun eigen omgeving, op hun eigen zelfbeeld en hun eigen leven. Bepaalde gebeurtenissen die zich bij de paarden voordoen, worden aangehaald om ongedwongen te praten over thema's waar het kind in zijn eigen leven mee geconfronteerd wordt. Voor het kind is het langs deze weg vaak minder bedreigend om over eigen problemen te praten en zijn/haar gevoelens te uiten.

De lessen met en op het paard worden zo aangeboden dat elk kind na elke les iets nieuws kent en een gevoel van vooruitgang ervaart. Het kind wordt gestimuleerd om zichzelf een bereikbaar doel met het paard te stellen, via de aangepaste lessen en aangepaste pony's. Het kind wordt stap voor stap geleerd om zo veel mogelijk positieve reacties van het paard te krijgen en zich daar goed bij te voelen. Tegelijk wordt de weg altijd opengelaten, zodat het kind ook zelf kan zoeken naar oplossingen bij mogelijke problemen. Niets geeft zo veel voldoening als in staat te zijn een probleem op te lossen. Zo leert het kind zichzelf te waarderen en vertrouwen te hebben in zijn eigen kunnen.

Dankzij het eigen karakter van de paarden en pony's, en hun natuurlijke reacties op een 'oneerlijke' behandeling, leren de kinderen geduldig en beheerst te zijn. Het paard fungeert als een privé-leraar: hij beloont het kind onmiddellijk door te luisteren als het juist wordt behandeld. Omgekeerd reageert het paard negatief en dus bestraffend wanneer het kind afgeleid is of niet correct handelt. Een paard geeft altijd onmiddellijk feedback, wat het heel gemakkelijk maakt voor het kind om oorzaak en gevolg aan elkaar te koppelen.

Via de zorg voor de dieren leert het kind zijn verantwoordelijkheid te dragen. De opvoeding van een dier leert het kind zijn sociale eigenheid te ontwikkelen en geduldig en zelfbeheerst te werk te gaan. Het kan een voorbereiding zijn voor later, als het eventueel zelf kinderen zal opvoeden. Immers, de kinderen van nu zijn de ouders van de toekomst.

Door de omgang met de paarden en met alle andere dieren die op onze locatie leven, leert het kind op een ongedwongen manier zichzelf te ontwikkelen als sociaal zelfbewust mens.